In Dronten, het dorp waar ik vandaan kom, staat al sinds 1994 een AZC. Het AZC bevindt zich ver buiten de bebouwde kom, vlak voor de brug richting Kampen. Misschien dat dat ook de reden is dat ik in mijn thuisdorp nooit iemand hoorde klagen over het centrum, het bevindt zich net te ver van de ‘bewoonde wereld’ om een NIMBY-effect op te roepen. Wanneer ik vroeger als klein meisje bij mijn ouders in de auto zat, zei altijd ten minste een van mijn ouders: ‘Kijk Jade, daar is het Asielzoekerscentrum’. Ik wist dat het een plek was waar mensen die niet in hun eigen land konden blijven vanwege oorlog, werden opgevangen, maar veel meer dan dat wist ik ook niet. De kinderen van asielzoekers gingen naar een school, die binnen het hek was en pas zodra zij goed Nederlands spraken mochten zij in het dorp naar school. Mijn middelbare school was een partner van de school op het AZC. Kinderen uit het centrum kwamen dus bij mij op school terecht en vandaar dat ook ik wel eens bij het gemeentehuis heb gestaan om te protesteren tegen het vertrek van een jongen die in Nederland groot was geworden en ook de taal van zijn vaderland niet tot nauwelijks sprak.

Dichterbij het AZC dan het gemeentehuis voor een protest, kwam ik eigenlijk niet. Mijn wereld reikte tot het hek van het asielzoekerscentrum en wat daar achter gebeurde wist ik niet en het maakte me ook niet uit. Die mensen leven daar ook gewoon, dacht ik en als ze buiten het hek willen komen dan is dat prima, het zijn ook maar mensen.

Maar tegenwoordig schijnt heel Nederland deskundig te zijn in wat er achter de hekken gebeurt. Het ene incident wordt gevolgd door het andere en dat beperkt zich niet alleen tot de wereld van het asielzoekerscentrum. Ook daarbuiten moeten de vrouwen in een mini-rokje uitkijken. Het opmerkelijke is dat deze uitspraken en argumenten vooral worden gevoerd in dorpen en gemeenten waar het AZC nog niet eens gebouwd is. Toch knap dat ze dat weten, denk ik dan.

Zelf heb ik nooit iets gemerkt van geweld door vluchtelingen, maar ik ontken ook niet dat dat het niet bestaat. Net als dat ik niet ontken dat mijn Nederlandse buurvrouw ooit is opgepakt voor wapen- en drugshandel (echt waar, klik hier!). Mijn Nederlandse buurvrouw heeft echter nooit het NOS gehaald en de vluchtelingen wel. Daarom kijk ik steevast niet meer naar het Achtuurjournaal. Na De Wereld Draait Door (behalve als het over vluchtelingen gaat), wordt meteen doorgezapt naar TLC om ‘Say Yes To The Dress’ te kijken.

De vluchtelingenproblematiek bekijk ik liever op de zondagavond, wanneer Arjen Lubach erop wordt losgelaten. Afgelopen zondag zat ik dus weer trouw op de bank te wachten op de rubriek ‘vluchtelingendingen’ toen ik opeens burgemeester van Dronten, 0321-gangster Aat de Jonge (hoe cool is die telefooncode?!) voorbij zag komen. Probeert Aat in dit fragment te nuanceren? Ja! Hoe doet hij dat? Nou zo:

Lekker Aat, soepel gedaan jongen!

Mijn babbeltje over vluchtelingen is bij deze klaar, maar mocht je super geïnteresseerd zijn in de politieke situatie van Dronten, kijk dan vooral nog even naar onderstaand filmpje uit 2014. Aat is dan misschien niet zo goed in het onderdrukken van zijn lichaamstaal tijdens interviews, maar het had in Dronten altijd erger gekund met rasoptimist Frank Patat: