In deze rubriek genaamd Van Unnik Praat krijgen we een kijkje in de keuken bij SG&PL. Docenten, studenten, stagiaires of andere SG&PL insiders komen aan het woord in deze rubriek. Vandaag presenteren wij: Bouke van Gorp met een column die ze vorige zomer voor de redactie schreef, wanneer rond deze tijd het blijkbaar iets minder zomers was dan afgelopen weken.

De regen valt nu al voor het twaalfde uur achterelkaar. Dat betekent gelukkig nog maar drie uur regen te gaan – als we de nieuwshype van gister moeten geloven. Toch is het volgens mijn agenda al 20 juni. Alweer juni. Wat vliegt de tijd. Alweer een jaar voorbij.

Juni is een bijzondere maand. Eerstejaars die hun BSA nog niet binnen hebben moeten echt aan de bak. Studenten die hun thesis schrijven zetten de eindsprint vol in. En de rest…. Ach, die drijft al een beetje uit. Maakt vakantieplannen. Bezoekt een muziekfestival, zo verraden de kleurrijke bandjes om hun polsen. Of filosofeert met vrienden en een wijntje op het balkon van hun studentenkamer over de zin van het bestaan en het nut van wetenschap – zo stel ik mij dan voor… Het gesprek kan natuurlijk ook gaan over meer aardse zaken als de verovering van gisteravond, trending topics op social media van nu, of de boodschappen voor de bbq van morgen.

Juni…een blik in de collegezaal verraadt dat er een aanlokkelijk leven buiten het donkere Van Unnik is. Een leven dat je toelacht, waar je met zonnebril in het haar, gehuld in korte broek en op slippers van kunt genieten. Een leven van terrasjes aan de gracht, hangen in het gras van het Wilhelmina park of wandelen bij Amelisweerd.

Ook voor docenten betekent juni een rare eindsprint. Opeens nadert het einde van de periode en van het collegejaar met rasse schreden. Terwijl links en rechts de bergen nakijkwerk zich opstapelen, moet er ook al vooruit gedacht worden aan september. Studiewijzers vragen om een update, roosters moeten definitief gemaakt worden. De truc daarbij is om je collega’s zo vroeg mogelijk te vragen voor gastcolleges, als hun agenda nog leeg lijkt.

Nog twee weken is het druk op de Uithof, en daarna komt de stilte. Studenten verdwijnen uit het straatbeeld. Ook het geluid in de gangen van het Van Unnik verstomt. Juniordocenten sluiten zich thuis in eenzaamheid op om verslagen, papers, theses na te kunnen kijken. Een enkeling is op de Uithof in de weer met ordners en het blauwe archief, om zo ruimte te maken op tafel voor het nieuwe collegejaar en alle stapels die daar bij horen. Onderzoekers hopen, wellicht tegen beter weten in, eindelijk in rust aan hun artikel te kunnen schrijven. Een enkele docent kan geen genoeg krijgen van het onderwijs en doet er nog even summerschool bij. Maar uiteindelijk zullen ook zij die zich welhaast onmisbaar voelen op vakantie gaan.

Zo glijdt het departement de zomer door. Halverwege juli is het Van Unnik leeg en stil. Wie nog op de Uithof aan het werk is moet zich voor aanspraak richten de op planten of de muizen, want het praatje bij de SPAR is ook wegbezuinigd met die akelige self services kassa’s van tegenwoordig.

En dan is het half augustus…..Het einde van de zomer wordt aangekondigd door de UITdagen. De stilte wordt ruw verstoord door de Uithofdag….. De Uithof wordt overgenomen door luide muziek en ronddolende eerstejaars… Lange rijen bij de SPAR, propvolle bussen….. Het circus begint weer van vooraf aan. En toch is het ieder jaar weer een klein beetje spannend. Wat zal het nieuwe collegejaar ons brengen?

Fijne zomer allemaal en tot ziens in september

Bouke