Beste oikos online-lezer, er zal vanaf heden ten dage maandelijks een column van een gastschrijver online verschijnen, die gastschrijver zijnde een Sociale Geografie & Planologie docent(e). In deze rubriek genaamd Van Unnik Praat krijgen onze geliefde, en soms gevreesde, docenten de kans zich te uiten over uiteenlopende zaken, net zoals wij dat als redactie doen. Het kan gaan over de UU, over politiek, over wetenschap, over Sinterklaas, over chocola – daar maak je mij altijd blij mee – of over… ons, de SG&PL studenten. We bijten de spits af met een docent die bij ons allen bekend is, en menig student tijdens de open dagen over de streep heeft getrokken om Sociale Geografie & Planologie te studeren. Ik presenteer jullie: Jos Bierbooms met KGB.

Onlangs was ik bij de opening van “ons” nieuwe onderwijsgebouw, het KGB gebouw. De opening was een ware happening: alle bobo’s waren aanwezig, er was een extern bureau ingeschakeld om de feestvreugde in goede banen te leiden en er werden ronkende speeches afgestoken. De hele faculteit was uitgenodigd. Opmerkelijk was dat er nauwelijks SGPL-ers aanwezig waren. Ik telde er drie: Veronique Schutjens (als hoofd onderwijs moest zij wel) , Fred Toppen (als voorzitter Uraad, dus ook geen excuus ) en mijzelf (als lijdend voorwerp, maar daarover later meer). En dat terwijl ons, gebruikers van het afbrokkelende Van Unnik, toch was voorgespiegeld dat wij een nieuw onderwijsgebouw kregen!

Toen het KGB hoofdkwartier er eenmaal stond, bleek dat de werkelijkheid er  anders  uitzag  dan gedacht: het vijf verdiepingen tellende gebouw bevat vier verdiepingen met laboratoria (waar wij, SGPL ers, indirect aan meebetalen maar geen gebruik van maken), drie collegezalen (die door de hele faculteit worden gebruikt) en een studiepunt, sorry, een student affairs, want Nederlands schijnt een uitstervende en volstrekt achterhaalde taal te zijn.  Bij het studiepunt horen drie glazen hokjes, een soort afwerkplekken waar de studieadviseurs, of moet ik zeggen: student advisors,  komen te zitten…

Waar vinden dan de meeste onderwijsactiviteiten van SGPL plaats? Volgens de almachtige planners en bouwbobo’s in het Minnaert en in het Buys Ballotgebouw, maar die moeten eerst nog even opgeknapt worden. Voorlopig blijft het zwaartepunt van het onderwijs nog in het Ruppert en in Van Unnik. Je begrijpt dat ik niet sta te springen om naar het KGB gebouw te verhuizen. Ik blijf in het van Unnik zitten zolang de studenten en de staf ook daar zijn gehuisvest.

Over huisvesting gesproken, men is begonnen aan het kantoorgebouw voor de medewerkers! In alle wijsheid is namelijk besloten dat de medewerkers in een apart gebouw komen dat los staat van het KGB gebouw, zodat stafleden en studenten straks fysiek van elkaar gescheiden zijn.  Waarom men dat heeft verzonnen, weet ik niet, maar dit schijnt de visie van de universiteit te zijn. Misschien vond men de laagdrempeligheid van Geo niet passen in de onderwijsfilosofie, of is men bang dat studenten de staf teveel storen in hun onderzoekstaken.

Natuurlijk komt dit stafkantoor  tot stand na talloze inspraakrondes met medewerkers. We mochten overal over meepraten. Een eigen kamer, ruimte voor boeken en ramen die open kunnen, waren breed gedragen en vaak geuite wensen. Maar dat kon natuurlijk niet verwezenlijkt worden! De architect kreeg bij een van deze inspraakgelegenheden  het woord “open raam” niet uit zijn strot geperst en wat betreft eigen kamers, daar kan natuurlijk geen sprake van zijn. Er moet namelijk efficiënt met de ruimte worden omgesprongen. Daar kan ik inkomen, maar ik vraag me dan wel af of de vijf verdiepingen hoge open ruimte in het KGB dan wel efficiënt is…. In die open ruimte  hadden we allemaal best een eigen kamer kunnen krijgen, inclusief een grote boekenkast voor de Ben de Paters en Hans Renessen onder de stafleden…  Er wordt duidelijk met twee maten gemeten. De architecten en universitaire bouwmeesters winnen het van de wensen en het welzijn van staf en studenten.  Je begrijpt dat mijn collega’s niet staan te springen om naar een nieuw kantoor te verhuizen. En dat de meeste docenten de opening van het KGB gebouw aan zich voorbij lieten gaan…