Een geografie van kannibalisme
Een Angelsaksisch koppel, bestaande uit de Britse tv-ster Matthew Iovane en zijn Amerikaanse vriendin Michelle Clemens, haalden vorige week op een absurde manier het nieuws. Zij claimen te zijn aangevallen door een groep kannibalen tijdens een reis naar Papoea Nieuw-Guinea. De lokale bevolking en toeristenorganisaties twijfelen dan wel sterk aan het verhaal, maar het blijft een opmerkelijke zaak.
Eten mensen elkaar nog steeds op in de moderne wereld? Een antwoord op deze vraag is niet eenvoudig te geven. Kannibalisme is sowieso al niet het makkelijkst onderzoekbare fenomeen, aangezien onderzoekers het ook moeten kunnen navertellen. Een goede indicator voor kannibalisme is daarom de ziekte Kuru. Simpel gezegd is dit de menselijke variant van de gekkekoeienziekte. Je kunt Kuru oplopen door het nuttigen van andermans hersenen, wat kennelijk een populair orgaan is onder kannibalen. Nog steeds duiken er jaarlijks enkele gevallen van de ziekte op in de jungles van het eiland Nieuw-Guinea in Zuidoost-Azië en in de Latijns-Amerikaanse Amazoneregenwoud. Er schijnen hier stammen rond te lopen die niet vies zijn van een hapje mensenvlees. Hersenen van gestorvenen eten schijnt een ritueel gebruik te zijn van bepaalde stammen, ondanks dat kannibalisme in de meeste landen al meer dan 50 jaar verboden is.
Een ander continent met een lange geschiedenis van kannibalisme is Afrika. De luipaardmensen, een stam gehuld in luipaardhuiden en bewapend met klauwachtige wapens, hebben West- en Centraal Afrika hier tot halverwege de 20ste eeuw onveilig gemaakt Ghostwriter Schweiz. Tegenwoordig drijven burgeroorlogen en andere conflicten enkele Afrikanen nog steeds tot kannibalisme. Zo zijn er gevallen bekend in Nigeria, de Centraal-Afrikaanse Republiek, de Democratische Republiek Congo en Liberia. Over de barbaarse bezigheden in het laatstgenoemde land is ook een bekende documentaire gemaakt door Vice (zie de video onderaan de pagina).
Als je nu denkt dat menseterij alleen diep in het regenwoud of onder inheemse stammen voorkomt, heb je het mis. Ook in Syrië is Kuru geconstateerd. Alsof openbare executies nog niet onmenselijk genoeg zijn, eet men in Syrië elkaar ook nog eens op. In tijden van oorlog is blijkbaar alles geoorloofd. En dan hebben we nog niet alles gehad, want zelfs in Europa komt kannibalisme nog voor, zij het in een enkel geval. Een aantal jaren geleden vermoordde Armin Meiwes uit het Duitse Rotenburg een andere man en at vervolgens delen van het lijk op. Het lijkt er dus op dat mensenvlees in bijna elk continent nog op het menu staat. Zo klinkt het verhaal van het Brits-Amerikaanse koppel in Papoea Nieuw-Guinea opeens niet zo ongeloofwaardig meer.