Een aantal jaar geleden ben ik met mijn gezin naar Noord-Amerika geweest op vakantie. Met de camper lekker langs de West Coast cruisen. We hebben daar veel gezien. Natuurlijk dé highlights; Grand Canyon, Yellow Stone, Yosemite, maar ook de iets minder voor de hand liggende bestemmingen, zoals Mesa Verde. Dit is een National Parc in Colorado en was van ongeveer de achtste eeuw tot de veertiende eeuw de woonplaats van de Pueblo Indianen.

Het eerste wat mij opviel was dat er geen enkele Amerikaan te bekennen was, om de een of andere reden zijn Amerikanen pas geïnteresseerd in de geschiedenis van hun continent vanaf de komst van Columbus. Het tweede fascinerende aan deze plek is het verhaal van de Pueblo’s. Zij hebben lange tijd in de omgeving van Mesa Verde gewoond. Rond halverwege de dertiende eeuw bouwde men niet langer hun huizen van hout, maar werd er steen gebruikt (zoals te zien op het plaatje). Vijftig jaar werden deze stenen huizen bewoond (dat is te zien aan de jaarringen van de de bomen die als skelet dienen van de huizen.) Na vijftig jaar zijn alle Pueblo’s uit de regio ineens verdwenen…

Wat hebben ze achter gelaten? De ‘dwellings’ die zijn blijven staan: veelal in grotten in dalen zijn groepen van ongeveer vijftig huizen gebouwd, met een aantal heilige ‘gebedsputten’ er bij, hoe meer huizen, hoe meer gebedsplaatsen. Verder is er niet veel meer over, wat trappen in de rotsen waardoor ze naar boven en beneden in de dalen klommen. Het frappantste is echter de dingen die er niet meer zijn. Zoals bijvoorbeeld het ontbreken van graven. Er zijn slechts een handje vol skeletten teruggevonden.

Wat weten we van de Pueblo’s? Vrij weinig. Dit is hetgeen dat mij zo fascineert. We weten hoe ze woonden en daarom kunnen we een aantal gebruiken reconstrueren. We weten ongeveer hoe ze eruit hebben gezien, er zijn immers wel wat skeletten gevonden en we kunnen ook raden hoe groot ze ongeveer waren; klein. De deuropeningen van de huizen en de huizen zelf zijn echt ontzettend klein. Wat men ook denkt is dat de Pueblo’s kalkoenen als huisdieren hielden: er is namelijk een skelet gevonden van (wat men denkt) een kind met een kalkoen in zijn armen. Er wordt vanuit gegaan dat de Pueblo’s boeren waren; ze hadden immers vaste woonplaatsen.

Waar zijn ze heen gegaan? Dat is misschien nog wel het grootste mysterie. Dat weten de wetenschappers namelijk niet. Er zijn wel enkele theorieën. Er zijn namelijk richting het zuiden (richting New Mexico en richting Texas) potten en schalen gevonden die ook in de huizen in Mesa Verde lagen. Dit kan echter toeval zijn; ze kunnen namelijk verhandeld zijn met andere stammen. Een andere theorie is dat ze helemaal naar Mexico zijn gegaan, of zelfs naar Zuid Amerika, hier is echter weinig tot geen bewijs voor. Er is heden ten dage nog enige DNA overeenkomst te vinden met een andere indianen stam, de Hopi’s. Dit is echter een hele zwakke connectie en verklaart wederom niet alles.

Waarom gingen ze eigenlijk weg? Ook dit is een groot mysterie waar meerdere verklaringen voor in de omloop zijn: ten eerste overbevolking, volgens sommigen zijn de Pueblo’s ten onder gegaan aan hun eigen succes. Door een populatie die te groot geworden was, was de landbouw niet langer toereikend genoeg en werd er honger geleden. Anderen denken dat de Pueblo’s weg zijn getrokken door een periode van grote droogte. Dit denk men na veel onderzoek naar jaarringen in bomen. Weer andere wetenschappers denken dat de uittocht was naar aanleiding van oorlog. Dit is echter niet na te gaan, er zijn immers bijna geen lijken gevonden, ook niet van andere stammen. Een laatste theorie is dat het een combinatie is van al het eerder genoemde. De conclusie is echter dat men het simpelweg niet weet.

Dit alles maakt de geschiedenis van de Pueblo indianen, voor mij in ieder geval, super fascinerend. het ergerlijke aan dit hele verhaal is dat er geen geld is om uit te zoeken wat er precies gebeurd is. Zoals ik eerder al zei, zijn de Amerikanen niet geïnteresseerd in de geschiedenis van hun continent voordat de Europeanen kwamen, heel erg jammer vind ik dat.