Filmen op de Filippijnen
Door Marieke Ekenhorst.
Het is warm, de zon brandt op onze huid en het verkeer (scooters, busjes, taxi’s, maar ook paard en wagen) rijdt toeterend voorbij. Lucas en ik proberen onopvallend een paar sfeerbeelden te schieten van deze stad. Onopvallend? Nouja, we zijn ruim een kop groter dan een gemiddelde Filipino, blank (in mijn geval ook blond) én hebben professionele filmapparatuur bij ons… Laat dat onopvallend dus maar achterwege 😉
Afgelopen najaar was ik samen met Lucas op de Filippijnen, om hier een film te maken over migratie vanuit de Filipijnen naar Canada, Japan en Duitsland. In vijf weken tijd hebben we zoveel mogelijk filmmateriaal verzameld. Het script lag klaar, het contact met de hoofdpersonen was gelegd en ons verblijf was geregeld. Na meer dan een half jaar aan voorbereidingswerk was het nu echt zo ver: het was tijd om te filmen.
Eenmaal daar vloog de tijd voorbij. De dagen zaten propvol en we waren vrijwel altijd van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat onder de pannen. Zo stonden we meerdere malen ‘early morning’ op… voor Filippijnse begrippen betekent dit rond 3 uur ’s nachts. Maar ja: als je die zonsopgang wil vastleggen, moet je er iets voor over hebben! Ook voor de vismarkt stonden we om 5 uur ’s ochtends midden in de sloppenwijk, waar we onze ogen uitkeken en Lucas direct klaar stond met de camera: krabben, schelpen, octopussen, garnalen, tonijn, kreeftjes en ga zo maar door… Fascinerend om te zien!
Naast al deze sfeerbeelden en impressies van de stad hebben we vooral veel diepte-interviews gehouden. In totaal hebben we 3 mensen geportretteerd: een 25-jarige jongen die graag naar Japan wil migreren, een Filippijnse vrouw van wie haar zoon in Canada werkt en een Filipijnse vrouw die ruim 20 jaar in Duitsland woont. Stuk voor stuk bijzondere en inspirerende mensen.
Maar een film maken? Je studeert toch sociale geografie en planologie?
Dat klopt, ik ben net begonnen aan het derde jaar van de bachelor. Maar ik merkte dat ik wel even uit de wetenschappelijke wereld wou stappen. Ik wilde graag aan de slag met een concreet project, waarbij ik ook veel vrijheid had en ruimte voor creativiteit. Het was dan ook heerlijk om een heel jaar (waarvan ik een half jaar mijn studie heb stop gezet) bezig te zijn met het maken van deze film. Samen met Lucas Munninghoff – student Broadcasting aan HBO in Enschede – zijn we er nu bijna: de laatste puntjes op de i en dan is het project klaar!
Wil je meer weten over de film? Helaas is de première van ‘Somewhere I belong’ in het Louis Hartlooper Complex al uitverkocht. Gelukkig wordt de film ook vertoond bij het vak Migratievraagstukken, tijdens het college van 29 maart (11.00 – 12.45u).
Ben jij momenteel in het buitenland? Heb jij een gave reis gemaakt? Of wil je gewoon graag iets delen of schrijven voor Oikos Online? Dat kan! Stuur je stukje in naar oikosonline.vugs@gmail.com of stuur een berichtje via het contactformulier.