Van Garden City naar City in a Garden: de trots van Singapore
In Singapore staan sinds 2012 achttien superbomen tussen de 25 en de 50 meter hoog. De ‘bomen’ bestaan niet echt uit bomen, want het zijn gigantische constructies van staal en beton. Ze zitten vol met tropische bloemen en varens die door de stalen constructie heen groeien. De verticale tuinen verzamelen zonne-energie, regenwater en zorgen voor frisse lucht. Op de bomen zitten meer dan 162.900 planten van meer dan 200 verschillende soorten afkomstig van over de hele wereld. Zelfs tussen de allerhoogste bomen van 50 meter hangen bruggen die gewoonweg ‘stoepen’ worden genoemd. Dat is ongeveer hetzelfde als een brug tussen twee flats van zestien verdiepingen hoog.
De bomen zijn onderdeel van een groter project om het zuiden van de haven van Singapore te herontwikkelen. De organisatoren hopen dat de superbomen een echte toeristische eco-attractie zullen worden waarbij duurzaamheid en biodiversiteit worden getoond. Lee Kuan Yew, de premier van Singapore, zegt dat het project “de trots van Singapore zal worden” en dat “de plantenwereld ermee aan de Singaporesen getoond kan worden”.
Onderdeel van het futuristische superbos zijn twee gigantische afgesloten kassen genaamd Cloud Forest en Flower Dome, welke samen zo groot zijn als vier voetbalvelden en waar 220.000 planten staan van over de gehele wereld. Deze twee groene werelden moeten samen de hoofdattracties worden van
het gebied. Dit zijn dan ook de enige plekken waar je toegang moet betalen: $ 22 voor toeristen en $ 16 voor een Singaporees. De Flower Dome is bovendien duurzaam omdat biologisch afval uit de kas wordt gebruikt om elektriciteit op te wekken waarmee het klimaat van de kas wordt gewaarborgd. Om even te schetsen hoe populair het park is: in 2014 had het park 6,4 miljoen bezoekers en de 20 miljoenste bezoeker werd was in november 2015.
Opvallend is hoe de ‘bossen’ in contrast staan met de hoge dichtheid van bouwwerken in Singapore. Dit is dan ook waarom de overheid van Singapore graag wil dat de stad een “stad in een tuin” wordt. Als je het mij vraagt, zou iedereen die zich een geograaf of planoloog noemt deze plek een keer moeten zien!