Vorige week vrijdag liep ik de Jumbo binnen. In mijn mandje gooide ik wat ik nodig had. Prei, paprika, flesje wijn en een zak chips. Bij de kassa, na het laten zien van mijn ID kaart, vermeldde de kassière mij dat hij bijna verlopen was. Shit dacht ik, dat wordt weer 50 euro van mijn rekening, die ik liever aan paprika’s zou besteden.  Maar het feit dat ik nu minder paprika gerechten kan maken is niet eens wat mij het meest tergt. Ik vind het absurd dat ik überhaupt moet betalen voor een kaartje om officieel te bestaan.

Ik snap dat voor legaliserende documenten betaald moet worden. Als ik een bedrijf op wil richten zijn daar kosten aan verbonden. En ik kies er dan ook vrijwillig voor om zo’n bestaan aan te nemen. Als ik mijn rijbewijs haal, omdat ik ervoor gekozen heb om lessen te nemen, is het  logisch dat ik voor de administratiekosten moet betalen.

Maar ik heb er niet zelf voor gekozen om op deze wereld te zijn. Ik besta nu eenmaal. Dan is het toch raar dat ik daarvoor moet betalen? Alsof we vrijwillig besloten hebben uit de vagina van onze moeders tevoorschijn te komen. ‘’Hier, 50  euro voor een eenmalig ticket naar buiten.’’ Geen persoon is illegaal in mijn ogen. Ik vind dan ook dat iedereen van het land waarin zij geboren zijn een geldig ID kaart moeten krijgen en daar niet zelf voor hoeft te betalen.

Ik snap heus dat er kosten verbonden zijn aan zo’n kaartje. Een ID kaart is namelijk super bijzonder, niet alleen moet er allerlei informatie over jou opstaan, het wordt ook zo gemaakt dat je hem heel moeilijk na kan maken, met verschillende codes, kleurovergangen en beveiligingen. Niet dat ik daar voor gekozen heb. Ik bedoel, wat mij betreft hoef ik helemaal niet zo’n kaartje. Toch moet ik dokken om hem in mijn portemonnee te steken.

Wat ik echter niet snap is waarom de regering niet inziet hoe het uitgeven van identiteitskaarten juist een steuntje in de rug geeft. Als iedereen een identiteitskaart krijgt op verzoek, zal de drempel om er een op te halen veel minder hoog zijn. Ik heb ook niet altijd een loze 50 euro liggen als student. En ik geloof dat ik niet de enige in Nederland ben.

Natuurlijk gaat het niet om zo’n heel groot bedrag. Vanaf je 18^de levensjaar is een identiteitskaart tien jaar geldig. Dat is dus ongeveer 5 euro per jaar om te mogen bestaan. Dat is niet veel. Desalniettemin blijft het vreemd. Een tarief om legaal te ademen, om legaal te bewegen door je eigen land. Vijf euro per jaar om je identiteit vast te stellen op een plastic kaartje, omdat je anders volgens de regering niet bestaat.