Tegenwoordig kan je niet meer op vakantie of een dagje weg zonder dat je ze ziet; de oh zo geliefde slotjes bruggen. Honderden slotjes in allerlei kleuren en maten, namen van (hoogstwaarschijnlijk nu niet meer bestaande) stelletjes met stift geschreven of zelfs gegraveerd. Een fenomeen dat vroeger voornamelijk beelden van de Pont des Arts en de Pont de l’Archevêché in Parijs opriep, maar nu zelfs te vinden zijn in kleine badplaatsen zoals ons eigen Egmond aan Zee.

Wanneer precies het eerste slotje gesloten werd is moeilijk te zeggen. Vele denken dat dit in Servië was, in de Tweede Wereldoorlog. Het verhaal gaat dat een Servische soldaat op het moment dat hij werd uitgezonden een relatie had met een schooljuf. Vechtend in Griekenland ontmoette hij een ander en verbrak de verloving met de schooljuf. Volgens het verhaal stierf zij aan een gebroken hart op de brug waar zij en haar geliefde altijd samen kwamen. Om niet hetzelfde lot te overkomen hingen de vrouwen uit het Servische dorpje slotjes met hun naam en die van hun geliefde op aan de brug van het tragische koppel. Op deze manier wilden de vrouwen hun eigen liefde beschermen.

Ondanks dat de eerste slotjesbruggen dus niet ontstaan zijn in Parijs bevinden zich hier wel twee van de bekendste slotjesbruggen ter wereld; de Pont des Arts en de Pont de l’Archevêché. De hoeveelheid toeristen die een romantisch aandenken hingen aan de Pont des Arts was zo groot dat het hek van de brug bezweek onder het gewicht. Alle slotjes zijn verwijderd en het is sinds die dag ten strengste verboden om nog een slotje op te hangen. Je zou je bijna gaan afvragen wat er van al de relaties gekomen is die werden vertegenwoordigd door deze slotjes.

Tegenwoordig zijn de slotjesbruggen dus niet meer zeldzaam te noemen. Na de verbanning van slotjes op de Pont des Arts zocht men in Parijs een nieuwe plek om hun eeuwige liefde te bezegelen. Het bekende pretpark Disneyland Parijs zag hier een kans en speelde hier op in. Het park ontwikkelde een plan om gasten een gelegenheid te bieden hun slotjes aan de brug voor het kasteel van Assepoester te hangen. Dit idee is bij vele niet goed ontvangen. De grootste aanmerkingen op het plan is dat het slechts een manier is om de liefde van de gasten uit te buiten en hier flink geld aan te verdienen. Zo zouden alleen speciale, in het park gekochte, slotjes mogen worden opgehangen. Verder vrezen veel mensen voor het complete plaatje van de locatie. Zij spreken van armoedigheid, rommeligheid en ‘out of place’, het zou niet kloppen bij het magische sprookjesbeeld dat men heeft van het kasteel en het park als een geheel.

Natuurlijk zijn de liefdesslotjes ook een mogelijkheid om geld op te halen voor een goed doel. Op de Forth Road Bridge (Edinburg, Schotland) heeft het koppel Jim en Paula in 2014 het eerste liefdesslotje van deze locatie opgehangen. Geïnspireerd door dit gebaar volgden vele stelletjes dit voorbeeld. De gemeente heeft hier slim op ingespeeld en besloot speciale hangsloten te gaan verkopen. De opbrengst van maar liefst 10.300 pond werd gedoneerd aan de lokale reddingsbrigade.

Of je er nou van houd of dat je het maar pretentieuze onzin vind, de slotjesbruggen zijn een bijna standaard onderdeel van het toerisme aan het worden. Het is voor vele steden een toeristische trekpleister en een manier om geld te verdienen. Een van mijn favoriete opmerkingen die ik tegenkwam tijdens het schrijven is dan ook: ‘Ieder zichzelf respecterend Vinex dorp heeft tegenwoordig zo’n brug’.