Van Unnik Praat #25: Kan ik mijn shirt nog aan?

Hallo allemaal. Maak kennis met ‘hopelijk’ jullie nieuwe Oikos commissaris, Bakvet. Daarnaast ben ik ook nog (als jullie niet teveel klachten indienen komende maandag) penningmeester en zelfs professioneel verhaaltjesverteller. Mede vanwege deze rol als verhaaltjesverteller ben ik voor jullie verplicht om ook volgend jaar weer door te gaan met deze prachtige rubriek. Voor degene die mij nog niet zo goed kennen, ik ben Guus Weijers en ik ben 20 jaar. Ik ben een nu nog tweede jaars student en je kunt mij kennen van de Sport en Spel commissie in mijn eerste jaar en de Buitexcommissie in mijn 2e jaar. Verder ben ik regelmatig te vinden in de V.U.G.S.-kamer en gaan jullie, helaas voor jullie, mij het komende jaar een stuk vaker zien.

Zoals jullie nu weten zat ik in de buitex commissie en ging de Buitex dit jaar naar Israël. Ik zou hier graag nog één verhaal over willen vertellen wat mij persoonlijk heel erg heeft verbaasd en wat geopolitiek gezien ook een actueel thema is. Als eerste is er het probleem dat Israël als land niet op een geopolitiek correcte manier op een kaart kan worden weergegeven. Iedereen keek ons raar aan en wij hebben na de voorbereidingsreis de shirts ook aangepast. Nu denk je misschien ‘dat is ver weg daar heb ik niks mee te maken’, maar dat valt dus best tegen.

Een paar weken geleden is er in Berlijn een jongen in elkaar geslagen vanwege het dragen van een keppeltje. Ik verbaasde me hier heel erg over en had nooit verwacht dat een conflict zo ver weg doorspeelt op de Europese samenleving. De week erna, echter, werd ik persoonlijk geconfronteerd met dit conflict. Op een zaterdag avond sprak mijn vader mij aan op het dragen van een shirt met de tekst Tel Aviv erop en melde dat hij niet meer wilde dat ik dit shirt aantrok.

In het begin was ik sceptisch en dacht ik dat het niemand in Nederland iets uitmaakte dat ik het woord Tel Aviv op mijn shirt had staan. Toen ik samen met mijn vader bij een benzine station aankwam was daar een man die super lang naar mijn shirt aan het staren was. Pas later realiseerde ik me dat het kwam door dit ene woord wat op mijn shirt stond. Sindsdien heb ik het shirt niet meer aangehad (vet zonde hij was 30 euro), maar het was mij wel duidelijk dat een conflict wat zich ver weg afspeelt wel degelijk impact heeft op de vrije samenleving die we hier hebben. Het verbaasd me nog steeds een beetje, maar langzamerhand dringt het wel tot mij door dat mijn vader uiteindelijk gelijk had en dat ik het shirt misschien beter niet aan kan doen.