Na zes maanden bezig te zijn geweest met het schrijven van mijn thesis, was het vorige week zo ver: thesis was ingeleverd en ik vertrok naar Marrakesh. Een stad die al erg lang op mijn lijstje stond en ik nu eindelijk mocht gaan bezoeken. Daar aangekomen is er natuurlijk enorm veel te zien, prachtige musea, immens grote paleizen en geweldige mooie tuinen. Er was geen tijd om je camera weg te stoppen, achter elke hoek verscheen weer een indrukwekkend mozaïek of mooie tuin. Wat mij misschien nog meer bij gebleven is, zijn de karakteristieken van aan de ene kant een stad die bezig is met moderniseren en ‘verwesteren’, terwijl aan de andere kant oude traditionele gewoontes nog goed zichtbaar zijn.

Daar waar in Marrakesh de twee karakters samen komen is op het plein Jamaa El Fna. Wederom een indrukwekkend plein, dat een centrale rol speelden in de levens van de bewoners van deze koningsstad. Het plein is al eeuwen lang de plek waar de lokale bevolking ‘s avonds samen komt om te eten in de kleine eettentjes, te genieten van de muziek van de straat muzikanten en te genieten van verschillende straat artiesten. Het plein heeft haar traditionele functie en karakter gelukkig nog niet verloren. ‘s Avonds is het erg gezellig op het plein, is er enorm veel te zien en te bewonderen, je krijgt een goede impressie van de stad en de zonsondergang op het plein is fenomenaal.

Toch kent Jamaa El Fna nog een aantal kenmerken die door velen van ons ‘Europeanen’ niet zo gewaardeerd kunnen worden. Zo heb ik verschillende keren apen zonder staart, met een Barcelona voetbalshirt aan en aan de ketting gezien om op deze manier de toeristen te entertainen. Hier had niet alleen ik moeite mee, gelukkig. Maar het leek erop dat de eigenaar van de apen zwaar beledigd was door onze reacties. Daarnaast zijn er ontelbaar veel slangenbezweerders op het plein te vinden de hele dag door. Ik ben er nog steeds van overtuigd dat deze Cobra’s niet goed behandeld worden en daarom hoop ik ook maar dat ze snel van het plein verdwijnen want naar mijn mening horen ze niet thuis op een druk plein van 9.00 tot 00.00, op de straatstenen.

Desondanks zijn er rondom Jamaa El Fna wel heel veel moderne invloeden zichtbaar. Zo doen de restaurants rondom het plein niet onder aan de restaurants in de binnenstad van Utrecht. Alle met een zeer gevarieerde kaart waar de traditionele Marokkaanse keuken op te vinden is, maar ook pizza’s, panini’s en crepe’s. Daarnaast spreken de meeste mensen goed Engels. Van te voren wordt er aangeraden om een woordje Frans te kunnen, maar na mijn ervaring zeg ik: Engels is prima. Vooral alle jongeren op en rondom het plein kunnen zich goed verstaanbaar maken in het Engels.

Natuurlijk heeft Marrakesh nog veel meer traditionele en moderne karakter eigenschappen die ik op zou kunnen noemen. Zo zijn de ‘souks’, alle smalle steegjes waar toeristen uren rond zwerven en verdwaald raken, ook nog steeds de plekken waar de lokale bevolken aan nieuwe spullen komt. Buiten de binnenstad van Marrakesh zijn er een aantal fastfood ketens te spotten in shoppingmalls waar je ook een ZARA of Stradivarius kan vinden. Al met al is Marrakesh dus echt een stad waar oude tradities nog bestaan maar modernisering wel haar weg begint te vinden.