De onderwijsvrije weken liggen alweer even achter ons. In deze weken zijn er weer allerlei exotische plekken bezocht door veel studenten. Ikzelf ben niet zo van de bloedhitte en stranden, dus besloten ik en 2 vrienden (mede-auteurs van Oikos Finn & Yannick) om naar het weinig tropische Noord-Ierland te gaan. Met slechte vooruitzichten, zowel qua weer als qua Brexit, besloten wij het erop te wagen.

Aldaar stapten we uit het busstation en zagen we voor ons het exacte stereotype beeld van elke Britse stad: grauwige hoogbouw met tussendoor oude pubs en veel (dubbeldekker)busverkeer. Lopend naar het hostel ging het zo verder, al verdween de hoogbouw en werd dit vervangen door de typisch Britse rijwoningen van rode baksteen (foto) met nog steeds veel pubs tussendoor. Ons hostel bevond zich ook in zo’n typische rij, wat natuurlijk bijdroeg aan de volledige ervaring van een Britse stad.

De typische Britse bebouwing zoals we het allemaal kennen (Y. Bouten)

In het hostel zat uiteraard een langharige baarddragende hipster die ons vertelde welke dingen we allemaal konden bezoeken in de stad. Toen wij zeiden dat we in principe 5 dagen in Belfast zouden blijven, keek hij ons een beetje vreemd aan: niemand bleef toch eigenlijk 5 dagen in deze stad. Met zijn tips in gedachten begonnen we te lopen, dikke winterjas aan en sjaal om, en de stad te verkennen.

En zo gingen eigenlijk alle dagen die we in Belfast waren, waarbij elke dag ook eindigde met een rondje langs een aantal pubs. Ongeacht welke dag het was, in de pubs was het altijd druk. Jong en oud door elkaar, fish and chips of andere vette meuk, pints Guinness en vaak live muziek; elke pub was anders, maar toch ook weer een beetje hetzelfde. De mensen zijn allemaal allervriendelijkst, wat dat betreft is Belast erg aan te bevelen. De pubcultuur is werkelijk prachtig, zoals vaak in Britse steden.

Zoals ik al zei, overdag liepen we door de stad en zagen alle ‘hoogtepunten’ die zij te bieden had. Er zijn een aantal mooie gebouwen, zoals het stadhuis, een aantal kerken en wat mooie oude pubs. Maar voor veel toeristen is het absolute hoogtepunt de werf van Harland and Wolff, ofwel de bouwplaats van de Titanic. De hipster in het hostel had al gezegd dat het bijbehorende museum erg duur was en dat het allemaal niet zo de moeite was. Dit terwijl je in de hele stad wordt doodgegooid met de Titanic: alle toeristische informatie verwijst naar de Titanic, terwijl dat onding alleen gebouwd is in Belfast en er niet eens vertrokken is. Kortom, allemaal nogal overdreven gedoe voor zo’n matige boot. Tussen de werf en het centrum lag een ‘waterfront’ ontwikkelingspoging, wat voor ons geografen weinig verassend is gezien elke stad dit zo ongeveer wel probeert momenteel. Toen wij hier aan het einde van de middag liepen vonden we het toch vooral heel erg stil en weinig levendig, terwijl de borden ons langs de kant vertelden dat dit dé waterfront ontwikkeling van Europa was. Hier stond ook nog een grote blauwe vis, de ‘Salmon of Knowledge’, waar de schitterende onderstaande foto bij gemaakt is.

De ‘Salmon of Knowledge’ met daarbovenop het Maastrichtse geweten (J. Geurink)

Een hoogtepunt van een totaal ander kaliber waren de verschillende ‘peace walls’ die een paar wijken van elkaar scheiden binnen de stad. Zoals op de foto te zien is zijn dit enorme gevaartes die elke vorm van geweld moeten kunnen weerstaan, waarvan de verschillende toegangen ‘s avonds nog altijd afgesloten worden. Aan de ene kant liggen protestantse (unionistische) wijken, aan de andere kant katholieke (nationalistische) wijken. Het verdere verhaal over ‘the Troubles’ zal ik jullie besparen, gezien dit vaker besproken is op OikosOnline, maar dit was echt indrukwekkend om te zien. De burgeroorlog-achtige toestanden worden op deze manieren ineens tastbaar, waar dit normaal toch moeilijk voor te stellen is. Alleen al de muurschilderingen op de vredesmuren zijn de moeite waard en vertellen het verhaal van de verdeelde stad.

Deel van de ‘Peace Walls’ te Belfast (J. Geurink)

Na onze dagen in Belfast hebben we letterlijk elke windrichting vanuit het centrum van de stad bekeken en denk ik dat ik een redelijk beeld heb van de stad. Op de vraag of het een mooie stad is, is mijn antwoord nee. Hou je van lekker luieren op vakantie met mooi weer of idyllische stadjes, dan is Belfast niet aan te bevelen. Maar als je een interessante stad wil zien waar de geschiedenis leeft en je bent bereid om het matige weer voor lief te nemen, kan ik de stad alleen maar aanraden. Maar niet te lang: na een dag of 4 heb je ook wel weer gezien en heb je de stad wel uitgespeeld.