In deze rubriek genaamd No Access Card Needed (Voorheen Van Unnik Praat) krijgen we een kijkje in de keuken bij SGPL. Docenten, studenten, stagiaires of andere SGPL insiders komen aan het woord. Vandaag Renske van Genderen, die een paar weken geleden in het onrustige Hong Kong een vriendin én een huisgenoot bezocht.

Pakweg een half jaar geleden, toen een vriend en ik de vliegtickets naar Hong Kong boekten, stond Hong Kong bekend als een drukke plek met veel wolkenkrabbers en contrasterende natuur. Toen ik hier een paar weken geleden was, was dit ook nog steeds zo, maar dan een tikkeltje chaotischer. De speciale administratieve regio heeft namelijk de afgelopen tijd te maken gehad met veel protesten en verzet door bewoners die ontevreden zijn over de status quo. De insteek van dit stuk is niet om te vertellen hoe de relatie tussen het vasteland van China en Hong Kong op hoogspanning staat (daarvoor kan je namelijk beter hier klikken), maar om mijn ervaring als toerist aan jou uit te leggen.

De heenreis verliep op z’n zachtst gezegd al redelijk dramatisch. We hadden de overstap gemist door vertraging en onze bagage lag nog aan de andere kant van de wereld. Ondanks dat alles was die eerste dag heel indrukwekkend. Ik heb de eerste uren alleen maar met mijn mond open van verbazing rondgelopen. De eerste kenmerken van de protesten die we toen tegenkwamen, waren posters en leuzen op muren. Ik kon een lach niet onderdrukken bij de Winnie de Pooh posters . Bij het reuzenrad bij Central wonden ze er ook geen doekjes om. Daar stond in lichtgevende letters ‘Free HK’.

Ondanks dat het ons werd afgeraden, konden we het niet laten om bij een protest te gaan kijken (sorry mam). Ons hotel stond in Mong Kok, een wijk waar vrijwel iedere avond werd geprotesteerd. Na het eten van een kom noedels gingen we buiten kijken en jawel, er stonden al mensen op straat. Het begon allemaal vrij vredig met mensen die kaarsjes aanstaken voor de student die op die dag was overleden aan zijn verwondingen door (vermoedelijk) politiegeweld. Maar naarmate de straten werden geblokkeerd werd de sfeer anders. Toen in de verte sirenes te horen en te zien waren en mensen sneller begonnen te lopen, besloten we om weg te gaan. Terwijl we een zijstraat in liepen, kwamen we een protestant tegen die geheel in het zwart gekleed was en een knuppel en baksteen in zijn handen had. Het was echt tijd om ons bed op te zoeken. Door ruimtegebrek, hebben veel hotelkamers geen ramen. Door de ventilatieschachten hoorden we nog wel geschreeuw en sirenes op straat.

Ondanks dat de metro’s na 11 uur ‘s avonds niet reden en we een paar kleine dingen niet hebben kunnen doen, viel het ons echter reuze mee hoezeer het invloed heeft gehad op onze vakantie. Al met al was het een hele bijzondere ervaring om als buitenstaander aanwezig te zijn bij een conflict waar de hele wereld naar kijkt en wat zo symbolisch is voor de verschillen tussen machtsblokken. Als je de kans krijgt, ga zeker naar Hong Kong! Het is niet alleen interessant voor politiek of toeristisch geografen, maar ook voor liefhebbers van lekker eten en een aangename temperatuur.