Sinds een paar weken speel ik elke maandagavond een potje voetbal op het sportpark Humphrey Mijnals in Kanaleneiland. Dit is de thuisbasis van een amateurvoetbalclub met de prachtige naam: Faja Lobi KDS, letterlijk vertaalt “vurige liefde”. Toch zal menig planoloog deze club om een compleet andere reden mooi vinden. Deze club is namelijk gevestigd op een parkeergarage, van de blauw-gele meubelgigant om precies te zijn! Een ultiem staaltje efficiënt ruimtegebruik in ons eigen stadsie.

Toen ik voor het eerst het veld betrad moest ik toch een gevoel van teleurstelling onderdrukken, kunstgras… Voor mij en vele voetballiefhebbers is kunstgras het wat goedkopere alternatief voor het klassieke natuurgras. Deze gedachten waren in eerste instantie gebaseerd op een nostalgisch voetbalgevoel, de geuren van gras en de heerlijke modderige kleding na afloop. Met daartegenover de venijnige schaafwonden die bij elke sliding komen kijken op kunstgras.

Toch ontstond er naast al dat voetbalsentiment ook nog een andere reden voor het gemis van natuurgras, het is namelijk een verloren kans geweest om een enorm groot “groen dak” aan te leggen, die ook nog praktisch gebruikt had kunnen worden door erop te voetballen. Toen ik de barman vroeg waarom er eigenlijk niet gekozen was voor natuurgras, kreeg ik alleen een enthousiast praatje waarom kunstgras zo geweldig is en hoe hij zo trots is op het moderne complex dat de club tot zijn beschikking heeft.

Volgens Waternet kan een groen dak tussen de 15 en 100 liter water opvangen per vierkante meter. Uitgaande van het slechtste geval zouden de twee voetbalvelden, samen zo’n anderhalf hectare groot, die het complex rijk is zo’n 225.000 liter water kunnen opvangen. In het geval van een hevige regenbui zou zelfs het overtollige water opgeslagen kunnen worden om te gebruiken bij de besproeiing van het veld in drogere periodes, zodat het water alsnog niet hoeft afgevoerd te worden in periodes van veel neerslag. In plaats daarvan wordt het water in een rap tempo afgevoerd door middel van 800 putjes, hoogstwaarschijnlijk naar het naastgelegen Amsterdam-Rijnkanaal, wat leuk is voor de scheepvaart bij een drogere periode, maar erg nadelig kan zijn bij piekafvoeren. Helemaal met het oog op een stijging in neerslag die we hebben gezien in de afgelopen honderd jaar.

Tuurlijk snap ik de barman zijn van kant het verhaal ook wel. Een kunstgrasveld kan vrijwel het hele jaar door intensief gebruikt worden, in tegendeel tot een natuurgrasveld die veel aandacht en zorg nodig heeft en in de winter niet te gebruiken is. Nog niet te spreken over de hogere kosten die komen kijken bij een veld van “echt” gras. Subsidie van de gemeente Utrecht zouden ze ook al niet op kunnen rekenen, aangezien de gemeente geen financiële ondersteuning biedt aan het onderhoud van groene daken. Dit is precies waar het mis gaat, het is zonde dat de gemeente niet wil meebetalen met het onderhoud van twee grasveldjes, in ruil voor 1.5 hectare groen dak. Die voorkomen dat al het water direct het Amsterdam-Rijnkanaal in stroomt. Terwijl er wel geld wordt geïnvesteerd in kleinere stukjes versnipperd groen dak, zoals bij de bushokjes.

Al met al heeft geld weer gewonnen, wat wel weer logisch is, want de gemeente heeft ook geen geldbomen groeien. Desalniettemin als we een beetje een goede waterhuishouding willen houden gaat dat geld kosten. Misschien daarom is de gemeente niet de beste overheid om subsidies te geven voor duurzaamheid, zeker als deze invloed kunnen hebben op waterbeheer, aangezien de gevolgen regionaal of zelfs nationaal zijn. Want droge voeten mogen wat kosten.

Kopfoto: Faja Lobi KDS, https://www.fajalobikds.nl/1/60/sportpark-azilaan-wordt-sportpark-humphrey-mijnals/