Het Europees Kampioenschap is een jaar te laat begonnen, maar wat is het heerlijk dat Nederland na 7 jaar weer terug is op een eindtoernooi.. We misten het EK 2016 in Frankrijk, we misten het WK 2018 in Rusland. Dit EK wordt ter ere van 60 jaar UEFA niet in een enkel land gehouden, maar door heel Europa heen. Dat betekent dat Polen leuk op maandag in St. Petersburg speelt tegen Slowakije en drie dagen later in en tegen Spanje. Een leuk initiatief van de UEFA, maar hoe voer je een evenement efficiënt in 11 verschillende landen uit, ook nog ten tijde van de covid-pandemie?

Hoe kwam de UEFA nu eigenlijk tot deze opzet? Voor het antwoord moeten we negen jaar terug in de tijd, naar 2012. In het jaar waarin Nederland voor het laatst meedeed aan een EK, zo lang is het inmiddels alweer geleden, was de UEFA al bezig met het vinden van een gastland voor de huidige editie. Enkel Turkije was erg gemotiveerd om het toernooi te organiseren. De voorzitter van de Europese voetbalbond Michel Platini kwam echter met een nieuw idee. Een EK in 12 á 13 verschillende steden door Europa heen. Eind 2012 werd er gestemd, met 53 voor en 1 tegen. Het land dat tegen stemde? Turkije. 

Zo was het besloten, Euro 2020 zou in meerdere landen worden georganiseerd. Een enorme logistieke opzet. Welke steden kies je voor het toernooi, hoe reizen landen tussen de wedstrijden door, hoe begeleid je de migratiestromen van fans door heel Europa heen? De UEFA bedacht dat de 12 landen die het hoogst geplaatst waren op de wereldranglijst gastland zouden worden. België kwam als eerste in aanmerking en toch worden er geen wedstrijden gespeeld in Brussel. Het verdeelde land kwam er gewoonweg niet uit in de politiek. Er moesten vergunningen komen uit Vlaanderen en Brussel, maar de gewesten gunden elkaar dit plezier niet. Brussel werd door de UEFA in 2017 al van het programma geschrapt. De stad loopt naar verluid 120 miljoen en een goed imago mis. Brussel liep niet als enige het EK mis. Bilbao en Dublin werden op de valreep uit het schema verwijderd omdat de steden geen garantie konden geven voor toeschouwers.

Dan de hamvraag: wat zijn nou de voordelen van een Europese opzet tegenover een enkel gastland? Voorop staat dat gastlanden vaak veel moeten investeren in infrastructuur, deze lasten worden nu uitstekend verdeeld. De stadions zijn er vaak al, net als veel hotels en andere voorzieningen rondom die stadions. Denk maar aan de afgelopen WK’s waar Brazilië en Rusland een godsvermogen uitgaven aan eenmalig te gebruiken stadions. In Europa zijn er meer dan genoeg stadions aanwezig, in deze vorm maak je daar uitstekend gebruik van. Daarnaast is er minder werk nodig aan snelwegen en andere nationale vervoersmogelijkheden. Normaal gesproken reizen teams en fans per auto van speelstad naar speelstad, dat is in de huidige opzet toch een onmogelijke opgave. De nationale teams pakken lekker het vliegtuig bijvoorbeeld van Kopenhagen naar St. Petersburg. 

Dit EK wordt weer ouderwets genieten. Voetbal verenigt het continent eventjes. Kijk maar terug naar de Finse en Deense fans die samen Cristian Eriksen een hart onder de riem steken, een medelevend hoogstandje. Bovendien doe ik nog een persoonlijke voorspelling voor het toernooi: Nederland speelt op 11 juli de finale op Wembley en in een finale kan alles gebeuren……

Foto: Camp Nou in Barcelona, 20 december 2014 van Taekjun. Geraadpleegd van https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Camp_Nou_in_Barcelona.jpg