Wat is tijd?

Hebben jullie daar wel eens over na gedacht?

Ik ben er zelf nog niet uit. En na mijn zoektocht op internet, zie ik dat het internet het eigenlijk ook niet weet. De ene ziet tijd als de opeenvolging van momenten tussen vroeger en later en de ander definieert het als de onstuitbare gang der dingen van toekomst door het heden naar het verleden. Die moet je wel even twee keer lezen. En nog een keer. En toen snapte ik het nog steeds niet.

Ik denk dat wij als mensen nooit helemaal kunnen bevatten wat tijd is en wat het voor ons betekent. Daarom ben ik misschien nog wel trotser op het feit dat een Zweedse sociaal geograaf bekend is geworden met time-geography. In de jaren ’60 van de vorige eeuw stond een groep Zweedse geografen aan het begin van deze nieuwe theorie van tijd, maar de theorie kwam pas echt naar voren door het werk van Torsten Hägerstrand. Hij zorgde voor de bekendheid van een theorie die tijd koppelt aan ruimte en betekenis geeft aan de dagelijkse paden in het leven van mensen. Nu kan je denken: ja, en dus? Het is toch heel logisch dat je gebonden bent aan tijd en ruimte? Toch levert het leuke inzichten op. Dagelijkse patronen van vrouwen zijn bijvoorbeeld veel diverser dan die van mannen (toch altijd leuk om te weten) en onze patronen door tijd en ruimte veranderen nog steeds; de theorie blijft zich ontwikkelen. Wat te denken bijvoorbeeld van de globalisering en digitalisering die ons allemaal dichter bij elkaar brengt, zonder dat we fysiek echt dichter bij elkaar komen. Het laat je nadenken over waar we als mens staan op deze wereld en hoe tijd je vormt in dingen die je wel en niet kan doen.

Daar ben ik trots op. Trots op de geografie. Trots op een manier van denken die wij, als ik zo vrij mag zijn, bedacht hebben. En trots zijn mag af en toe best.