In sommige fantasy verhalen staan de meest prachtige verzonnen kaarten. Narnia, Game of Thrones, Lord of The Rings zijn de bekendste… en nu ben ik vast een aantal vergeten. Het bijzondere aan deze kaarten is hoeveel werk er achter zit of hoeveel theorieën er schuilen achter de kaart. Zo kan ik nooit het intro van Game of Thrones overslaan omdat ik het geografisch perspectief van het intro echt fascinerend vind. Het ‘spel der tronen’ komt voor mij zo echt tot leven.

Misschien wel het meest iconisch is de wereld die Tolkien in The Hobbit en Lord of The Rings heeft geschapen. In het boek ‘Opmerkelijke Kaarten: 100 voorbeelden van de manier waarop cartografie de wereld heeft bepaald, veranderd en ontvreemd‘ worden de kaarten van Midden-Aarde verklaard. In tegendeel wat veel mensen denken, is Midden-Aarde ‘gewoon’ op onze planeet. Zo’n 43.000 jaar terug dan. In het Oud-Engels (Tolkien is een Brits schrijver) heette onze aardbol ook ‘Middel-erd’, de Vikingen noemden het ‘Midgard’. The Shire, woonplaats van de hobbits, is het hart van Engeland en Rivendell ligt bij het tegenwoordige Oxford.

Midden-Aarde is dus gebaseerd op onze wereld en is mythisch aangepast. In historisch perspectief klopt het (natuurlijk) niet helemaal. De Oorlog om de Ring zou zich afspelen tussen 5000 en 4000 jaar voor de jaartelling, maar er liepen al 37.000 jaar lieve hobbitjes rond op Midden-Aarde. Toch weerspiegelt Tolkien’s wereld de Engelse samenleving door archetypen van alle grote gebeurtenissen in de Engelse geschiedenis. En zo is Midden-Aarde en de hobbits onderdeel geworden van Engels erfgoed, evenzeer als de Ierse kabouters, Duitse kobolden en Scandinavische trollen.