Ik zie mij zelf niet zo snel moeder worden. Op het moment ben ik natuurlijk ook nog maar een 18-jarig studentje dat nog maar weinig weet van de wereld. Toch zie ik mij in de toekomst niet met rondscharrelend kroost om mij heen. Er zijn genoeg mensen in mijn omgeving die nu al weten dat ze later het typische “huisje, boompje, beestje” willen, maar ik heb dat nu eenmaal niet. Vanwege mijn oneindige nieuwsgierigheid, besloot ik het internet af te struinen om uit te zoeken of er meer mensen zijn die mijn mening delen. Spoiler alert: die zijn er.

Na wat artikelen op mijn krakkemikkige laptop te hebben gelezen, kwam ik tot de verrassende conclusie dat er wel degelijk een groot aantal vrouwen is dat bewust voor een kinderloos bestaan kiest. Naast “Ik walg al van kinderen als ik ze op een afstandje zie” en “Ben je dan verplicht ofzo om zo’n baby en zo’n kutkind schattig en lief te vinden?”, werd als voornaamste reden gegeven dat kinderen de vrijheid beperken. Dit is ook het aspect waar ik me het meest in kan vinden: je zit immers zo’n 20 jaar aan je kind vast. Wanneer je dan de pech hebt dat je een vervelend kind krijgt dat alleen maar huilt, zeurt en je leven tot een ware hel maakt, kan je het schepsel moeilijk weer terugbrengen naar de ooievaar. Als je er net zo over denkt als ik, is het misschien een betere optie om jezelf niet voort te planten. Je kan er natuurlijk ook vanuit een heel ander perspectief naar kijken, want kinderen kunnen een verrijking zijn van je bestaan en zin geven aan je leven. Het is dan ook niet dat ik een gore bloedhekel heb aan kinderen, maar ik zou ze zelf niet willen. Het is ontzettend tof om met mijn neefjes en nichtjes te spelen bijvoorbeeld, maar het is dan ook wel weer fijn wanneer ze weer teruggaan naar mijn tante en oom, zodat die zich kunnen ontfermen over de snottebellen en vieze luiers.

Een andere reden die ik vaak las, is dat er toch al genoeg mensen op de wereld zijn. Kijk maar naar landen als India waar de bevolking explosief groeide en de bevolkingsdichtheid nu enorm is. Toch is het krijgen van minder kinderen om overbevolking tegen te gaan, een gevaarlijke gedachte. Denk maar aan het fenomeen “vergrijzing”. Wanneer de bevolkingsgroei daalt, wordt de bevolking in verhouding ouder, waardoor er een tekort komt aan arbeidskrachten. Ook krijgen we te maken met een ander probleem, want wie gaat dan de AOW van al die oudjes financieren? De overheid zal in verhouding meer geld nodig gaan hebben om het pensioen te kunnen betalen en dat gaan ze dan halen bij de belastingdienst. Nu las ik wel dat de mensen die bewust geen kinderen willen, het geen probleem vinden om extra belasting te gaan betalen, omdat zij immers financieel gezien voordeel halen uit hun kinderloze bestaan. Toch is het feit dat koters hebben een dure hobby is geen voorname motivatie om vrijwillig geen kinderen te nemen. Het komt vaker voor dat men bang is om geen goede ouder te zijn, want opvoeden is geen makkie. De laatste jaren zijn er namelijk steeds meer eisen gesteld aan de opvoeding. Volgens moderne normen moet je als ouder geduldig, warm en liefhebbend zijn. Wanneer je net zoals ik ongeduldig, koud en hatend bent, werkt dat niet goed.

Na dit fantastische stukje literatuur zult u als lezer hoogstwaarschijnlijk al tot de conclusie gekomen zijn dat kinderen niet echt iets voor mij zijn en dat ik beter een kat in huis kan nemen. Maar hé, ieder zijn ding toch? Ik probeer ook niemand met een kinderwens te ontmoedigen. Als jij je geroepen voelt tot het verpesten van je eigen leven, wie ben ik dan om daarover te oordelen? Dus ga en vermenigvuldigt u!