Vandaag was het zo ver, na een jaar stage op het Minkema College, trok ik voor de laatste keer de deur van het aardrijkskundelokaal achter me dicht. Het was even slikken, maar tegelijkertijd viel er een last van mijn schouders af: de edu-minor zit erop!

Na lang twijfelen startte ik vorig jaar in blok 3 aan de educatieve minor gamma. Het onderwijs heeft altijd ergens in de verte zachtjes mijn naam geroepen, maar tegelijkertijd hoorde ik anderen al zeggen hoe zonde het zou zijn om met een academische achtergrond in het onderwijs te gaan werken.

Toch besloot ik het een kans te geven. Elke SGPL-student herkent denk ik de volgende dialoog:

“Wat studeer je?”

– “Sociale geografie en planologie”

“Oh leuk, maar wat kun je daar dan mee…?”

Ik ben niet het type student wat voorafgaand aan de studiekeuze een heel carrièreplan heeft uitgestippeld en daarom is de vraag uit deze veelvoorkomende dialoog voor mij nog altijd een groot vraagteken. Niet omdat ik het niet weet, maar omdat ik voor mezelf slecht kan bepalen hoe ik aan het eind van deze studie, zin wil geven aan dat wat ik geleerd heb in de beroepspraktijk. Ik vind teveel leuk en teveel interessant, maar hoe ik dit alles in de praktijk moet brengen? Geen idee! Toch zat de optie om het onderwijs in te gaan nog altijd in mijn achterhoofd. Om te voorkomen dat ik tijdens de master voor een eerstegraads bevoegdheid tegen de lamp zou lopen, besloot ik me aan te melden voor de minor. Niet geschoten is altijd mis en als het achteraf toch niets voor mij bleek dan had ik in elk geval iets geleerd waarvan ik kon zeggen: ‘dit kan ik’, én dan zou er in elk geval iets concreets zijn om op terug te kunnen vallen als ik aan het einde van mijn studie nog steeds niet weet wat ik wil, maar er wel een studieschuld van ruim 10.000 euro moet worden afgelost.

In februari 2016 startte ik aan de minor, die begon met een urenlange sessie Algemene Didactiek. De minor bestaat uit twee ‘vakken’ die je naast elkaar volgt. Om de week krijg je een middag Algemene didactiek, waarin je algemene opvoedkundige handvatten aangereikt krijgt, of een middag Vakdidactiek, waarin je leert hoe aardrijkskunde als schoolvak in elkaar zit en hoe je de moeilijke dingen uit het vakgebied kunt overbrengen aan leerlingen. Daarnaast doe je een stage op een middelbare school, waarmee je via de universiteit in contact komt. Deze stage bestaat het eerste half jaar over het algemeen uit observaties en halverwege gaat dat over in deellessen, soms een hele les. Het eerste half jaar was voor mij vooral even doorbijten, ik leer pas door te doen en toen ik tijdens het tweede half jaar zelfstandig twee klassen mocht draaien kon ik mijn geluk niet op.

Mijn stagebegeleider heeft mij daarin ontzettend vrij gelaten en dat beviel me heel erg goed. Ik kreeg de kans om mezelf optimaal te ontwikkelen en misschien nog wel belangrijker: een band op te bouwen met mijn leerlingen. Afscheid nemen van mijn klassen viel me dan ook best zwaar, maar tegelijkertijd ben ik opgelucht dat ik in elk geval de komende tijd even geen leerlingen meer hoef aan te spreken, geen lessen meer hoef voor te bereiden, geen toetsen meer hoef na te kijken en dat ik gewoon weer lekker op de universiteit kan zijn.

Ik weet nog niet of ik na mijn studie verder het onderwijs in wil. Maar ik ben wel ontzettend blij met de keuze die ik heb gemaakt, ondanks het waar moeten maken van onmenselijke verwachtingen als van 8.20 uur tot 9.10 uur lesgeven. Niet alleen heb ik iets gevonden waarvan ik weet dat ik het kan, maar ook hebben mijn klassen mij geholpen om mezelf beter te leren kennen. Want als je in je eentje voor zo’n groep pubers staat dan word je opeens, voor sommigen keihard, geconfronteerd met de manier waarop je overkomt op anderen. Dat is soms even slikken, maar als het bij je past dan kom je er vanzelf wel!

Twijfel je nog om je aan te melden, na het lezen van mijn verhaal? Ik ben natuurlijk niet de enige met een mening. Binnen de studie SGPL waren er drie andere studenten die met mij tegelijkertijd deze minor hebben afgerond. Hieronder doen zij hun verhaal.

“Toen ik tijdens mijn tweede jaar SGPL hoorde over de mogelijkheid van het doen van een Educatieve minor was ik eigenlijk meteen enthousiast. Onderwijs heeft mij altijd getrokken en het behalen van een onderwijsbevoegdheid naast een bachelordiploma leek me een waardevolle toevoeging op m’n diploma. Het enige wat mij nog even deed twijfelen was het feit dat er wel van je werd verwacht dat je tijdens deze minor zelfstandig Aardrijkskunde les zou gaan geven aan een klas in de onderbouw van het voortgezet onderwijs… Ik zag mijzelf al staan: amper 21 jaar oud (ik word af en toe zelf nog aangezien voor een middelbare scholier) en dan voor een klas vol terroriserende pubers? Maar ja, niet geschoten is natuurlijk altijd mis en zo begon ik februari vorig jaar met mijn stageperiode op het Oosterlicht college in Nieuwegein. Het eerste half jaar gaf ik les aan een 3 vwo klas (wat een schatjes!) en het laatse half jaar had ik mijn ‘eigen’ vwo brugklas (heel druk, maar wel heel gezellig). 

Het lesgeven aan beginnende pubers bleek vooral ontzettend leuk. Naast dat er natuurlijk de nodige belangrijke aardrijkskundige verschijnselen en begrippen aan de orde komen is het ook vooral leuk om te merken dat de leerlingen jou écht als hun lerares zien en ook met niet-aardrijkskundige vragen naar jou toe komen. Daarnaast geeft het heel veel energie als leerlingen enthousiast werken aan een opdracht die jij hebt bedacht en ze daardoor hopelijk ook nog wat meer leren over de wereld om hen heen. 

Kortom: ik raad iedereen die zichzelf ooit nog wel eens voor de klas ziet staan en iedereen met interesse in het onderwijs aan om zich eens te verdiepen in de mogelijkheden van een Educatieve minor. Het is totaal iets anders dan wat je gewend bent op de uni, maar daardoor echt super leuk! Vooral als je op zoek bent naar iets meer praktijkervaring is het een echte aanrader. En die pubers zijn dus helemaal zo erg nog niet.“(Yte-Elbrich Schukking, vierdejaars SGPL).

Ga je komende periode starten aan de educatieve minor gamma? Dan heeft Renske Hoekstra (derdejaars SGPL) nog een laatste tip:

“Slaap nu nog even uit, het komende jaar gaat dat niet meer gebeuren”