Het gebruikelijke riedeltje. Je komt iemand tegen die je al een tijdje niet hebt gezien. ‘Hoe gaat het ermee?’ vraag je, waarop diegene ‘lekker druk’ antwoordt. We associëren het druk zijn als iets positiefs en druk zijn het equivalent aan het feit dat het goed met ons gaat. Tegenwoordig is iedereen maar ‘drukdrukdruk’. Wanneer jullie dit stuk lezen, betekent dat ook dat ondergetekende het te druk had om iets op papier te zetten voor de Oikos.

Tot een zekere mate lijkt druk zijn mij wel positief. Druk bezig zijn betekent met doelen bezig zijn en dingen gedaan krijgen. Maar wanneer je het gevoel hebt dat je al die bordjes (studie, sport, werk, vrienden, familie etc. etc. etc.) niet meer kan opbrengen, wanneer uit ellenlange datumprikkers geen één datum uitkomt waarop iedereen kan en wanneer je simpelweg door de bomen het bos niet meer ziet, nee dan is druk zijn iets negatiefs. Druk zijn is voor sukkels.  Het artikel van het NRC gaat bijna elke maand wel viral – we zijn allemaal sukkels. Ondergetekende is ook altijd ziek in de vakantie of onderwijsvrije week.

Als je nu keihard “IK OOOOK!” aan het roepen bent, dan wordt het tijd dat jij net als ik wat meer durft te ‘laten’. En kan accepteren dat niet alles vandaag af hoeft, en dat je je heus niet schuldig hoeft te voelen als je niet weet wat je moet doen als je ‘niks’ doet, je verveelt en dan maar gaat Netflixen. Verveling is goed voor je creativiteit. Als ik zo’n dag heb waarop niks lukt, denk ik altijd aan ‘Wattendag’ van Maaike Ouboter die mij toezingt dat het ‘wel even goed is voor vandaag’.

Maar het is wel even goed voor vandaag
De rest kan ook later
En alles gaat trager dan normaal
Even rustig wachten tot de wattendag weer over gaat
(Maaike Ouboter – Wattendag)

Ik schrijf geen zelfhulpboeken over druk zijn, laat staan dat ik ze gelezen heb. Maar ik probeer voortaan deze passage wat meer in mijn achterhoofd te houden – zodat ik me niet schuldig voel over alles wat ik laat liggen. Blame you, overzichtelijke lijstjes met wat ik allemaal ‘moet’ deze week.

Dit is voor jullie, hardwerkende werkers die ik elke dag zie zwoegen in het Geolandschap:
gun jezelf een dagdeel ‘vrij’,  probeer je te focussen op één of twee overzichtelijke dagtaken. Zo zie je dat het voelt alsof je meer gedaan hebt gekregen.

Dit is voor jullie, paniekend over je stage of andere ‘belangrijke’ dingen:
als je het even niet weet, dan kun je die mail morgenochtend ook wel beantwoorden.

Dit is voor jullie, die even door de bomen het bos niet meer zien:
verlies je even in iets waar je enorm van houdt, van een bord pasta, van een uur YouTuben of muziek luisteren.

En laat die wattendag weer rustig overgaan.