Timboektoe klinkt voor ons als uitdrukking voor een plek die ver weg en onbereikbaar ligt, vergelijkbaar met Verweggistan. Vroeger was Timboektoe een bruisende plek vol kennis en rijkdom. De stad was van groot belang voor de trans-Sahara handelsroute door zijn ligging. Deze handelsroute werd voornamelijk gebruikt voor het vervoeren van zout, toen nog een zeer belangrijk en vooral waardevol middel. Door deze handelsroute groeide de plek dus tot een zeer rijke stad, waar kennis en religie groots waren.

Maar wat is de toestand van de stad nu? Timboektoe bleef nog een tijd machtig en groeide door, tot in 1591 de Marokkanen de stad innamen en een nieuwe regering plaatsten. Verder vertrouwden zij de meeste geleerden van de stad ook niet en deze werden dan ook verbannen of vermoord. Doordat de Marokkanen de stad niet goed genoeg beveiligden, werd de stad constant aangevallen door kleine etnische groepen. De stad beleefde een lange en lastige periode, en raakte al snel in verval.

Lange tijd later, in 1894, werd de stad overgenomen door de Fransen. De stad werd deels heropgebouwd, maar er werd verder weinig aan gedaan om de situatie van de stad te verbeteren. Hierdoor veranderde er niet veel voor de stad en bleef het in slechte omstandigheden bestaan. Pas in 1990, nadat Timboektoe onderdeel werd van de Republiek Mali in 1961, werden er projecten ondernomen die de stad, en dan met name de historische gebouwen, weer in ere te herstellen. Dit lukte redelijk, en de stad bloeide weer een beetje op, voor zover dat nog mogelijk was. Echter was het wel zo dat de stad al een tijdlang onrustig was. Er woonden namelijk verschillende volkeren die nogal wat conflicten met elkaar hadden. Uiteindelijk leidde deze conflicten tot een opstand van de Tuaregs, aanhangers van de Islam. Zij werden daarbij ook geholpen door extremistische Islamitische militanten. De opstand slaagde en de Tuaregs riepen de autonome regio Azawad uit. Echter werden de Tuaregs al snel verdrongen door de Islamitische militanten, die ervoor zorgde dat er een strikte versie van de Sharia werd aangehouden. Zij zagen de historische gebouwen die aanwezig waren in Timboektoe afgodisch, en vernietigden veel van de net herstelde gebouwen.

Uiteindelijk werden de Islamitische militanten verjaagd, en kwam er weer meer rust in het gebied. Maar het gebied is nog steeds erg gevaarlijk. Er lopen zo ongeveer 1200 soldaten rond van de Vredesmacht van de Verenigde Naties, terwijl Timboektoe maar een inwoneraantal van 15000 heeft.

Timboektoe is volledig vervallen en de mensen overleven vooral door handarbeid en van het ruilen van goederen. Er is weinig ruimte voor landbouw en er zijn geen wegen die Timboektoe in verbinding brengen met de rest van Mali. Ook heeft de stad nog steeds last van aanslagen door extremisten, maar er is een klein lichtpuntje. Een team van Google, dat zich focust op cultuur en kunst, wil Timboektoe weer een plek maken waar kennis, kunst en religie vloeien. Er zijn al plannen voor nieuwe tours door de stad, waaronder ook virtuele tours. Zij doen dit omdat door velen de stad nog steeds wordt aanschouwd als mystiek, sommige mensen denken zelfs dat de stad niet eens bestaat, waardoor er dus belangstelling is voor toerisme. Hoewel veel van de bouwwerken gesloopt zijn door de extremisten, staan een aantal gebouwen nog overeind. Ook worden er restauratieplannen gemaakt om de stad weer naar zijn oude glorie te brengen. Het is dus te hopen voor Timboektoe dat de stad binnenkort niet meer alleen bekend staat als een onbereikbare/niet-bestaande plek, maar weer bekend staat als de stad van kennis en kunst, zoals het voorheen ook was.