Nog niet zo lang geleden was de Buitex naar de Balkanlanden nog in volle gang. Ook ikzelf ben mee geweest en heb enorm veel geleerd en genoten. Een van de bestemming was Sarajevo, de hoofdstad van Bosnië en Herzegovina. Nu wist ik nog niet heel veel over de burgeroorlog van Bosnië en Herzegovina en over het uiteen vallen van Joegoslavië, maar daar is veel verandering in gekomen door de Buitex. Zelf vond ik Bosnië een waanzinnig interessant land en vooral een land met een bizarre politieke indeling.

Het zit namelijk zo, Bosnië werd opgedeeld in twee entiteiten na de burgeroorlog, waarin de Bosnische Serviërs etnische zuiveringen uitvoerden op de Bosniakken (een etnische groep in Bosnië), namelijk “de Federatie van Bosnië en Herzegovina” en “de Servische Republiek” (Republika Srpska). Beide entiteiten nemen ongeveer de helft van het land in. Later, in 2000, kwam er nog een derde entiteit bij, Brcko. Nu is het zo dat Bosnië als land drie presidenten tegelijkertijd heeft, een voor elke etniciteit in het land, namelijk een Kroaat, een Bosniak en een Serviër. Ook de Eerste kamer van het land bestaat uit precies evenveel Kroaten, Bosniakken en Serviërs. De presidenten worden gekozen door middel van stemmen van de bevolking. Echter is het zo dat de bevolking dat woont in de Federatie van Bosnië en Herzegovina alleen mag stemmen op een Kroaat of Bosniak, terwijl de inwoners van de Servische Republiek alleen mogen stemmen op een Serviër.

Hoewel het presidentschap al enigszins ingewikkeld is, wordt het nog wat ingewikkelder. De Servische Republiek heeft ook een soort eigen overheid, politiemacht en rechtssysteem. De Federatie van Bosnië en Herzegovina heeft het wel iets ingewikkelder. De entiteit is namelijk opgedeeld in 10 kantons, die ook elk een eigen overheid hebben, met een eigen ministerie en premier.

Ingewikkeld dus, maar hoe kwam deze indeling tot stand? Het begon in 1995, toen er onderhandelingen waren om de burgeroorlog van Bosnië te stoppen. Het wilde echter maar niet lukken om tot een duidelijk vredesakkoord te komen tot aan het einde van 1995. Het verdrag van Dayton werd toen ondertekend door meerdere Westerse grootmachten en door Servië, Bosnië en Herzegovina en Kroatië. Omdat de burgeroorlog vooral bestond uit etnische zuiveringen en haat tegenover de andere etniciteiten, werd er geprobeerd om de machtsverhouding tussen de verschillende etniciteiten (Bosniakken, Kroaten en Serviërs) zo eerlijk mogelijk te verdelen, zodat een volgende burgeroorlog voorkomen zou kunnen worden.

Uiteindelijk bleek het systeem toch te werken en er ontstond een periode van vrede. Maar de laatste tijd begint het toch weer een beetje te rommelen in Bosnië. De verschillende partijen worden steeds nationalistischer en beginnen steeds meer te hameren dat hun eigen volk te weinig inbreng heeft. Op 8 oktober 2018 waren er nieuwe verkiezingen geweest. De Kroatische en Bosniakse President zijn beide Pro-westers, terwijl de Servische president vooral Pro-Rusland is. Deze Serviër, genaamd Milorad Dodik, heeft ook gezegd dat Bosnië geen staat is en Sarajevo ziet als het buitenland. Verder is hij momenteel vooral bezig met het voorstellen van een afscheiding van de Servische Republiek van Bosnië en Herzegovina. De laatste tijd is het vrij stil rondom Bosnië, dus het is niet heel duidelijk hoe hierover wordt gediscussieerd.

Hopelijk heb je nu een klein beetje verstand van de politieke situatie in Bosnië. Echter gaat het allemaal nog veel dieper en is het allemaal nog ingewikkelder, dus als je je echt wil verdiepen in dit onderwerp, weet dan wel waar je aan begint!