De commercie van de winter

Toen ik enkele jaren geleden mijn ouders vertelde dat de Winter Efteling weer begonnen was, keken ze mij heel raar aan. ‘In de winter gaat de Efteling toch gewoon dicht?’, vroeg mijn vader verbaasd. Nu keek ik hem op mijn beurt raar aan. Misschien dat dat vroeger het geval was, maar nu wordt het park ieder jaar omgetoverd tot de Winter Efteling. Er zijn allerlei extra activiteiten zoals een langlaufbaan en natuurlijk mag een schaatsbaan ook niet ontbreken.

Niet alleen de Efteling heeft een wintervariant, ook in het Nederlands Openluchtmuseum in Arnhem is het weer winter. In de met nepsneeuw bedekte huizen kun je luisteren naar winterverhalen terwijl je geniet van ‘huisgemaakte’ stamppotten en koek-en-zopie. Het is mogelijk om te sleeën en ook hier is er een schaatsbaan om naar hartenlust onderuit te gaan.

Toch is het omtoveren van pretparken en themaparken eigenlijk een simpele marketingtruc. In de winter gaan er veel minder mensen naar een pretpark. Met het concept winter, ook al is het helemaal geen winter, worden toeristen gelokt om toch naar bijvoorbeeld Kaatsheuvel of Arnhem af te reizen en de volle toegangsprijs te betalen. En we zien er dus blijkbaar wel wat in om ’s winters naar een pretpark of themapark te gaan, want ook dit jaar is het weer lekker druk.

Er moet ook altijd sneeuw bij zijn, zonder sneeuw is het geen winter. Bij de Efteling liggen de witte watten op de takken van de kerstbomen en worden alle figuren in het sprookjesbos warm aangekleed. In een zachte winter kan het rustig 10 graden boven nul zijn, maar in ieder geval heeft Langnek zijn sjaal weer om en hangen er plastic ijspegels aan zijn neus. Soms gaat het ‘verwinteren’ wel te ver. In Moskou is het de warmste winter in 140 jaar. Dus heeft de gemeente besloten om sneeuw van de ijsbanen in de buurt af te schrapen en deze nepsneeuw door de stad te verspreiden. Het is een apart gezicht: hopen nepsneeuw, omringd met hekken (er mocht eens iemand sneeuwballen willen gaan gooien…) en dat allemaal om het winterse gevoel te creëren. Bovendien zijn lang niet alle Moskovieten er blij mee. En terecht, dit grapje kost natuurlijk bakken met belastinggeld, wat ook naar goede doelen had kunnen gaan. Is die winterse sfeer dan echt zo belangrijk?