Het begon allemaal op een verloren vrijdagochtend, een kleine kater in de benen met een geplande studiedag in het verschiet. Ik had me voorgenomen om wat artikelen te lezen. Deze ogenschijnlijke simpele taak lukte echter niet helemaal. Ik was in een routine gevallen waarbij ik om de 15 minuten lezen, 15 minuten op mijn Instagram zat. Ik schrok hier dusdanig van dat ik nog diezelfde avond de documentaire “The social dilemma” ging kijken. Een documentaire over psychologische trucjes die sociale media platformen gebruiken om de gebruikers zolang mogelijk op het betreffende medium te houden. Na het zien van deze documentaire heb ik een vrij radicale beslissing genomen, althans voor een 19-jarige student. Ik heb besloten om Instagram van mijn telefoon te verwijderen. Ik heb hier ook direct Snapchat bijgevoegd want daar deed ik ook niets meer mee, maar voor onbegrijpelijke redenen had ik het nog wel op mijn telefoon.

 Ik merkte in de eerste dagen na mijn middelvinger naar de sociale media cultuur, dat ik vaak op willekeurige momenten mijn mobiel opende. Om te willen klikken op de plek waar ooit Instagram had gestaan. Om vervolgens steeds weer te ontdekken dat de app verdwenen was. Naarmate de tijd verstreek gebeurde dit steeds minder en minder. Tot op een gegeven moment deze behoefte in zijn totaliteit verdwenen was.

 Mooi zou je denken, nu heb je meer tijd voor belangrijke dingen in het leven, zoals zuipen of ander destructief gedrag. Helaas is dit maar deels waar, veel tijd dat ik voorheen op Instagram spendeerde is verplaatst naar een bijna gelijkwaardig kwaadaardig platform. Namelijk het klassieke filmpjes platform Youtube. Ook al was ik me bewust dat Youtube minstens zo verslavend kan werken als mijn persoonlijke boosdoener Instagram, besloot ik het toch niet te verwijderen. Dit had een belangrijke reden: Youtube filmpjes duren in de regel stukken langer dan de Instagram filmpjes/foto’s. Dit betekent dat dit platform wat minder georiënteerd is op het eindeloze swipen, zoals op Instagram. Wanneer ik een filmpje had gezien op Youtube kon ik vervolgens veel gemakkelijker mijn telefoon wegleggen, dan ik had gekund op haar fotografische tegenhanger. Dit betekende netto gezien een afname in mijn schermtijd, desondanks ik dit niet precies gemeten heb.

 Nou helemaal goed zou je denken, je hebt je vrij gemakkelijk vrijgevochten van iets wat steeds meer op een verslaving begon te lijken, helemaal top! Dit was ook mijn eerste gevoel. Toch merkte ik dat ik na verloop van tijd heel veel nieuws miste. Nu ik op kamers woon in Utrecht, heb ik geen televisie meer en kranten heb ik ook niet echt het geld en tijd voor… Of heeft het misschien met zin te maken? Enfin, mijn primaire bron van nieuws was mijn geliefde Instagram. Regelmatig probeerde mensen met mij te praten over nieuws dat had voorgevallen, totdat ze zich realiseerde dat ik geen benul had van waar het over ging. Het toppunt was bereikt toen ik van mijn 92-jarige oma (ja u hoort het goed 92!) een appje kreeg dat Ajax speelde. Op dat moment wist ik dat ik volledig buitengesloten was van de digitale wereld, aangezien ik geen enkel weet had dat die wedstrijd zich afspeelde en al helemaal niet van de stand.

 Al met al is het niet eens de grote verandering in mijn leven geweest die ik had verwacht. Ik heb alleen heel af en toe voor een paar minuutjes Instagram bezocht via mijn laptop om het uit verveling weer na een paar minuten weg te klikken. Betekent dit dat ik nooit meer Instagram zal installeren, waarschijnlijk niet. Ik merk wel dat ik een paar nuttige functies van Instagram miste, zoals het nieuws. Dit zou gemakkelijk te vervangen zijn voor een nieuwsapp, maar ik ben bang dat ik dan toch het nieuws van een te eenzijdig perspectief binnen krijg, wat ik handig wist te voorkomen op Instagram, aangezien ik wel 10 verschillende kranten/omroepen volgde uit zowel binnen- als buitenland. Waarschijnlijk als ik alle nieuwsapps van de omroepen en kranten zou moeten volgen zou dat me niet alleen meer tijd kosten dan ik in eerste instantie zou doorbrengen op Instagram, maar ook nog minimaal het driedubbele aan data. Dit zou mijn Samsung J5 uit de middeleeuwen nooit en te nimmer allemaal aankunnen.

 En zo leeft Gijs nog tot op de dag van vandaag zonder Instagram (en Snapchat). In een vrijwel totale isolement van de digitale buitenwereld en tevens in een fysiek isolement door al bekende redenen. En hij leefde nog lang en analoog…

 (Afgezien van Whatsapp, Microsoft teams, Youtube, Discord, Google, Netflix, Spotify etc.)

Foto door Oladimeji Ajegbile via Pexels