De kost van Concordia

Iets meer dan een decennium geleden in 2012 gebeurde het grootste maritieme ongeluk sinds het zinken van de Titanic in 1912: het cruiseschip Costa Concordia ervaarde in 2012 een ongeluk met als gevolg dat het schip kapseisde en 32 mensen omkwamen. Maar hoe gebeurde dit, en wat waren de gevolgen?

Op 13 januari 2012 vertrok het schip uit Civitavecchia, de poort van Rome, op een 7 nacht lange cruise door de Middellandse Zee heen. De kapitein, Francesco Schettino, was van plan om een “sail by salute” te doen bij het eiland Giglio. Hierbij vaart men dichtbij de kust en gebruikt de toeter, iets wat cruiseschepen wel vaker doen. Echter door een combinatie van te snel varen, slechte communicatie en lax zijn qua procedures is het schip veels te dicht bij de kust gekomen, en heeft als gevolg een rots geraakt. Hierdoor vloedde meerdere compartimenten onderin het schip waaronder de dieselmotoren: als gevolg verloor het schip de kracht naar de propellor en de roer. Hierdoor was er geen mogelijk het schip te sturen of de snelheid aan te passen, en met een gigantisch gat in de zijkant was het gedoemd om te zinken.

Dit is waar Schettino, de kapitein, het alleen maar erger maakte. In plaats van het schip te evacueren probeerde hij het probleem op te lossen, en loog tegen de havenmeester over de conditie van het schip. Het duurde meer dan drie kwartier voordat het signaal werd gegeven om het schip te evacueren: tegen die tijd was het schip zo ver aan het kantelen dat niet alle reddingsboten gebruikt konden worden, en ze dus heen en weer moesten varen tussen de kust en het schip. Het gezegde “de kapitein verlaat als laatste zijn schip” is eentje die Schettino blijkbaar niet kende, aangezien hij de cruiser verlaatte terwijl er nog honderden passagiers aan boord waren. Gregorio de Falco, de leidinggevende van de reddingsoperatie, belde Schettino en riep tegen Schettino meerdere malen dat hij terug aan boord moest gaan. De uitspraak “vada a bordo cazzo” ofwel “ga verdomme weer aan boord” werd geuit door de Falco en werd gezien als een mooi contrast: een iemand die niks doet, terwijl de ander zijn uiterste best doet om mensen te redden. 

En wat waren de gevolgen? Zoals eerder gezegd waren er 32 mensen die hun leven waren kwijtgeraakt in dit ongeluk. Carnival cruises, het bedrijf waartoe Costa Concordia behoorde, moest passagiers compenseren voor hun verloren bagage, en de families van degene die hun familieleden hadden verloren. Verder moest Carnival ook hun schip opruimen wat nu voor de poort van Giglio lag, en ervoor zorgde dat er veel minder schepen de haven in en uit konden varen. De totale kosten zijn geschat op 2 miljard dollar. Als reactie op het ongeluk zijn er meerdere veiligheidsverbetering ingevoerd zoals voor het wegvaren uit de haven alle veiligheidsregels en informatie door te nemen met nieuwe passagiers.

En wat van Schettino? Er werd al vrij duidelijk dat dit niet een simpele en snelle zaak zou zijn, dus kreeg hij huisarrest, en mocht na een tijdje in een klein gebiedje rondom zijn huis rondlopen. Uiteindelijk, in 2015, werd hij veroordeeld tot 16 jaar celstraf: tot de dag van vandaag zit hij nog in de gevangenis. De Falco, daarentegen, werd door de Italiaanse bevolking als een held gezien. Toen Schettino loog over de status van het schip vertrouwde de Falco het niet, en begon hij alvast voor een reddingsoperatie voor te bereiden. Tegenwoordig werkt hij als politicus in het Italiaanse parlement.

Het Costa Concordia ongeluk wordt vaak nog gebruikt als voorbeeld van hoe men niet moet omgaan in geval van een ongeluk. Hopelijk herhaalt het zich niet nog eens, en zien we 2112 zonder grote maritieme rampen.

Kopfoto: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Collision_of_Costa_Concordia_35.jpg