Morgen is het zo ver, er mag gestemd worden op het Oekraïne-referendum daarom nog 1 keer op de valreep:

“Hoe vorm ik een mening over het Oekraïne-referendum: De stoomcursus”

In september van vorig jaar is Geenpeil een petitie gestart voor het houden van een referendum over het associatieverdrag met de Oekraïne. Via Facebook kwam er een linkje voorbij om de petitie te ondertekenen. Ik laat me natuurlijk geen kans voorbij schieten om in een stemhokje een bolletje rood te kleuren en dus ondertekende ik, zonder enige kennis over de inhoud, de petitie.

Tegen het einde van de maand bleken mijn handtekening en die van 426.999 Nederlanders genoeg om een referendum op te zetten. Het politieke debat brak los en op tv waren voornamelijk landgenoten te zien die onwetend hun schouders op haalden en zeiden “is er een referendum?”, “waarover?” en “huh…een associatieverdrag, kun je dat eten?”.  Zo af en toe werden er ook inhoudelijke dingen gezegd, zo zou een stem tegen het associatieverdrag een veer in de reet van Poetin zijn en zouden voor-stemmers de zielige onwetende schoothondjes van Europa zijn en geen van beiden klinkt nou echt leuk. Ik dacht de ideale oplossing te hebben gevonden door blanco te stemmen. Maar om het allemaal nog ingewikkelder te maken, blanco-stemmen en thuis blijven betekent niet dat je geen veren tussen de billetjes van Poetin en onze EU-leiders steekt:

(Ja, als je goed hebt opgelet heb je dit filmpje ook al in een artikel van Demi gezien, maar ik doe het gewoon lekker nog een keer)

Ik besloot het allemaal maar even te laten. Tot een paar weken terug mijn stempas op de  deurmat viel en mijn enthousiasme om met een rood potlood (liefst inclusief stompe punt) zo’n bolletje in te kleuren, weer oplaaide. Helaas bleef dat hele associatieverdrag voor mij een grote ver-van-mijn-bedshow. Dus ik besloot terug te gaan naar het moment waarop ik de petitie ondertekende. Waarom is het zo belangrijk dat dat referendum er überhaupt komt? Volgens Geen Peil is het voornaamste doel van het houden van een referendum om de nationale en Europese politiek te laten zien, dat het volk inspraak moet hebben in het nemen van dergelijke beslissingen. Maar in hun campagnefilmpje voor de petitie komt ook al een duidelijke mening naar voren:

(Inderdaad ook deze heb je al bij Demi gezien)

Ik besloot een meer neutrale partij mij te laten informeren over het associatieverdrag, ik wilde feiten lezen zodat ik zelf mijn mening kon vormen. Onderstaande infographic, vond ik op www.oekraine-referendum.nl, wat voor mij toch oogt als een redelijk neutrale naam voor een website.

Toch is deze infographic niet geheel neutraal en draagt deze vooral de mogelijke positieve gevolgen van het verdrag uit. Daarnaast staat onderaan gewoon keihard de bek van Bert Koenders en inmiddels is mij wel duidelijk geworden dat het kabinet hartstikke pro-associatieverdrag is. Na nog een aantal google-uren te hebben gemaakt, besloot ik dat het tijd was om te accepteren dat er blijkbaar geen objectieve partij is die de kwestie uiteenzet. Dan maar weer terug naar de subjectiviteit. De infographic van minister Koenders klinkt veelbelovend en mijn hoofd roept “JA WE GAAN DE OEKRAÏNE HELPEN!!”. Tot ik een tegenstander hoor zeggen dat dit alles een illusie is:

Naast voor- en tegenstanders in ons eigen land, vind je die natuurlijk ook in de Oekraïne. Wat vinden de Oekraïners eigenlijk van het feit dat wij Nederlanders de kans krijgen om niet alleen over onze eigen, maar ook over hun toekomst te beslissen. Ik verwachtte dat de Oekraïense bevolking stond te springen om toenadering tot de EU en dat is ook zo, maar toch zijn er ook tegenstanders in de Oekraïne die zeggen dat het een overhaaste generalisatie is om te zeggen dat een verdrag met de EU automatisch leidt tot economische welvaart:

De voorstanders van het verdrag zeggen: “We moeten Oekraïne helpen om een samenleving op te bouwen waarin de Europese waarden en de internationale mensenrechten gelden en dat maakt dit verdrag mogelijk” daarnaast zeggen tegenstanders “Nee, we kunnen hen niet helpen zo lang er corruptie is en een Europees verdrag leidt niet automatisch tot een economische groei in het land, sterker nog door de komst van westerse multinationals verliest de Oekraïense Jan met de pet, zijn baan omdat het bedrijf waarvoor hij werkt hier niet mee kan concurreren.”

Well shit… wat moet ik nu dan stemmen? Na May-Britt Mobach, Tinder en het Vluchtelingendebat dacht ik dat ik over zo’n beetje elk zinnig of onzinnig onderwerp wel een bolletje met voor of tegen zou kunnen inkleuren. Maar 248 infographics, filmpjes, en kieswijzers later, heeft het Oekraïne referendum het voor elkaar gekregen om het eerste onderwerp te zijn waarover ik geen mening kan vormen. Helaas geen vurige uitspraken van mijn kant dit keer, maar morgen ga ik sowieso naar die stembus, ongeacht het bolletje.

p.s. Als je echt super wanhopig bent en vandaag heel veel tijd hebt om tijdens je SOG een mening te vormen over dit vraagstuk bekijk dan de interviewserie ‘Stemmen of slikken’  op www.burgercomite-eu.nl. Hierin worden verschillende Nederlanders geïnterviewd over het referendum en komen verschillende meningen aan bod!