De Uithoflijn; Het onuitputbare probleemkindje van Utrecht.

Iedere SGPL student heeft natuurlijk iets van de Uithoflijn meegekregen. De constante problemen, late opleveringen en vele extra kosten zorgden ervoor dat het project achteraf een wanprestatie van de bovenste plank bleek. De gemeente en provincie lieten grote steken vallen in de planning en samenwerking tussen overheid en de private partijen. Inmiddels rijdt de tram al anderhalve maand door ons mooie stadje, maar van een leien dakje gaat het nog altijd niet. Storingen, vertragingen en problemen met het materiaal zorgen nu al voor de nodige kritiek op het functioneren van de Utrechtse tramlijn.

Al vanaf het begin in 2012 waren er de nodige problemen. Zo was de begroting van het project uitermate klein voor een project van dit kaliber en zou er te weinig rekening zijn gehouden met onvoorziene kosten. De Utrechtse en Randstedelijke Rekenkamer ondervond daarnaast ook dat de Utrechtse gemeente en provincie tekortschoten in de samenwerking en communicatie met overige partijen. (Persbericht Rekenkamers, 2018) Zo zouden er verkeerde investeringen gedaan zijn op momenten waar andere aspecten van de Uithoflijn misschien meer geld en aandacht nodig hadden. Om deze redenen moesten enkele wethouders het veld ruimen, waardoor waardevolle kennis van het project soms verloren is gegaan. (RTV Utrecht, 2018) Al met al zijn de problemen van de Uithoflijn niet alleen van deze tijd, maar zijn ze er altijd al geweest.

Enkele weken voor de feestelijke opening in december 2019 kwamen er nog enkele tekortkomingen aan het licht.  De nieuwe tramremises van de tram bleken nog niet volledig in gebruik, waardoor er bij een groot deel van de trams niet het nodige onderhoud kon worden verricht. (AD Utrecht, 2019) Ook bleek de software voor de informatieborden nog niet gereed te zijn, waardoor vertrektijden niet kunnen worden weergegeven. (AD Utrecht, 2019) Verder was een speciale spray ontworpen om de rails van de tram ijsvrij moest houden, maar deze bleek niks uit te richten. Dit alles terwijl de overheid aannemer Strukton Rail had toegezegd om 99% van de tijd te rijden. (AD Utrecht, 2019) Vlak voor de opening bleek de Uithoflijn het fenomeen van ‘kinderziektes’ te ondervinden wat nogmaals de complexiteit van het project bevestigde.

Toch kunnen we nu genieten van een soepel ritje in een ruime en lichte tram die je in topsnelheid tussen de Uithof en het Centraal Station vervoert. Echter blijken er ook nu weer nieuwe problemen aan te komen voor de geplaagde tramlijn. De aansluiting tussen het beton van de tramlijn en het asfalt van de buslijn blijkt op sommige plekken niet goed aan te sluiten en jaren eerder aan vervanging toe te zijn dan gepland. Verder zijn er bij de Leidseveertunnel problemen met de waterafvoer geconstateerd, waardoor de tram bij regenval soms niet kan rijden. (RTV Utrecht, 2019) Begrijpelijk zijn dan ook de nogmaals stijgende kosten die de tram de jammerlijke titel van duurste tramlijn per meter hebben opgeleverd. Acht jaar na aanvang van het project blijven de problemen zich onbelemmerd opstapelen.

Toch wil ik benoemen dat de ambitie van het project en de verbetering van de verbinding tussen Utrecht Centraal en de Uithof moeten worden geprezen. Want de tramlijn is niet alleen gepland voor de problemen van vandaag, maar kan ook ingepast worden in toekomstige plannen van de stad. Zo moet in de omgeving van station Lunetten een nieuw intercitystation gerealiseerd worden, met aansluiting op de tram. Ook wordt er al nagedacht over het doortrekken van de tram tot aan Amersfoort. Ook de landelijke politiek wordt betrokken bij deze prestigieuze uitbereiding om te onderzoeken of dit alles mogelijk is. (Gemeente Utrecht, 2019)  Totdat het zover is zal de Uithoflijn zicht eerst moeten bewijzen aan de inwoners van Utrecht, want het probleemkindje is nog lang niet van haar problemen af.

Toekomstplan 2030 gemeente Utrecht